Herkesin kendi sınavını bireysel olarak yaşadığı ama aynı oranda toplumsal sorumluluğunu da kuşandığı bir dünyaya her sabah gözlerini açan insanoğlu, büyük bir sınavla karşı karşıya bulunmaktadır.

Kendine, ailesine, toplumuna, milletine, devletine ve insanlığa karşı ciddi mesuliyetleri olan bizlerin, bunun gereğini yerine getirmek için pek çok ödevi bulunmaktadır. İnsanî, vicdanî ve tarihi zorunluluktan gelen bu ödevleri yerine getirmek için resmi ve sivil sorumluluğunu kuşanan insanlar, yaşlı dünyamızın acılarını dindirmeye çalışmaktadırlar.

Bugün insanlık, belki de tarihin hiçbir döneminde olmadığı kadar hayır hareketlerine ve iyilik öncülerine ihtiyaç duymaktadır. İnancından dolayı baskı gören, en temel insan haklarından mahrum bırakılan, ânı ve geleceği karartılan, zulüm kıskacınca inleyen, karanlık girdaplarda boğulmak istenen insanların çığlığı asumanı inletmektedir.

İşte bu noktada “İyilik ve takvada yarışan, günah ve düşmanlıkta birbirini uyaran” bir topluluk olarak, “insanların en hayırlısı, insanlara yararlı olandır” ilkesini rehber edinmek önemlidir.

Kendimizi iyiliğe, erdeme, güzelliğe, hayra adamış insanlar olarak İstanbul'da, Edirne'de, Hakkari'de veya Halep'in yıkık binalarında, Myanmar'ın naylon barakasında, Gazze'nin tecrid edilmiş sokaklarında, Afrika'nın mazlum kıtasında, Türkistan'ın esir bölgesinde, modern çağın mağrur dünyasında kendisine şefkatle dokunan el, merhametle bakan göz, dinlemeye hazır bir hayırlı kulak olmak gerekiyor.

Üşüyen çocukları ısıtmak, sofrasına boynu bükük bakan ailelere yiyecek sunmak, şiddete maruz kalan fertlere destek olmak, anne veya babasını yitirmiş çocuklara hâmi olmak, inancından dolayı eziyet ve işkenceye maruz kalan inananlara kurtarıcı el olmak, bir damla temiz suya hasret kalanlara pınar olmak, büyümeği bekleyen fidanlara cansuyu olmak gerekiyor.

Hak ve hakikat adına, adalet ve insanlık adına, fazilet ve iyilik adına daha çok çalışmak, gençlerimize daha güçlü bir bağla bağlanmak, akıl almaz utançların izini silerek iyilik çağlayanlarını coşturmak gerekiyor.

Dünyası kararmış insanların gecesine güneş olup aydınlatalım.

Fedakârlığı kuşanarak gariplerin kimsesi olalım.

Yavrularımızın temiz fıtratlarını koruyarak onları birer iyilik neferi olarak büyütelim.

Aktif iyi insanlar olarak, karanlığa kızacağımıza bir mum yakalım.

Çaresiz, yolunu yitirmişlere deniz feneri olalım.

Bu çabayı gösterenlere baki selam ve hürmetler…